Hayat parlak ambalajlar, kozmetik şişeleri, meyve kaseleri ve daha fazlasıyla doludur ancak bunların çoğu plastik kirliliğe katkıda bulunan toksik ve sürdürülemez malzemelerden yapılmıştır.
Son zamanlarda Birleşik Krallık'taki Cambridge Üniversitesi'ndeki araştırmacılar, bitkilerin, meyvelerin ve sebzelerin hücre duvarlarının ana yapı taşı olan selülozdan sürdürülebilir, toksik olmayan ve biyolojik olarak parçalanabilen parıltılar yaratmanın bir yolunu buldular.İlgili makaleler 11'inde Nature Materials dergisinde yayınlandı.
Selüloz nanokristallerinden yapılan bu parıltı, canlı renkler üretmek üzere ışığı değiştirmek için yapısal renk kullanır.Örneğin doğada, kelebeğin kanatlarının ve tavus kuşu tüylerinin parıltısı, bir asır sonra solmayacak olan yapısal renklerin şaheserleridir.
Araştırmacılar, kendi kendine montaj tekniklerini kullanarak selülozun parlak renkli filmler üretebileceğini söylüyor.Araştırma ekibi, selüloz çözeltisini ve kaplama parametrelerini optimize ederek, kendi kendine montaj sürecini tam olarak kontrol edebildi ve malzemenin rulolar halinde seri üretilmesine olanak tanıdı.Prosesleri mevcut endüstriyel ölçekli makinelerle uyumludur.Ticari olarak temin edilebilen selülozik malzemeleri kullanarak, bu parıltıyı içeren bir süspansiyona dönüştürmek yalnızca birkaç adım alır.
Araştırmacılar, selüloz filmleri büyük ölçekte ürettikten sonra, bunları, parıltı veya efekt pigmentleri yapmak için kullanılacak büyüklükte parçacıklar halinde öğütüyorlar.Peletler biyolojik olarak parçalanabilir, plastik içermez ve toksik değildir.Ayrıca proses, geleneksel yöntemlere göre çok daha az enerji yoğundur.
Malzemeleri, kozmetikte yaygın olarak kullanılan plastik parıltılı parçacıkların ve küçük mineral pigmentlerin yerine kullanılabilir.Günlük kullanımda kullanılan parıltılı tozlar gibi geleneksel pigmentler sürdürülemez malzemelerdir ve toprağı ve okyanusları kirletir.Genellikle pigment minerallerinin, doğal çevreye elverişli olmayan pigment parçacıkları oluşturmak için 800°C gibi yüksek bir sıcaklıkta ısıtılması gerekir.
Ekip tarafından hazırlanan selüloz nanokristal filmi, tıpkı kağıdın odun hamurundan yapıldığı gibi "rulodan ruloya" işlemi kullanılarak büyük ölçekte üretilebiliyor ve bu malzeme ilk kez endüstriyel hale geliyor.
Avrupa'da kozmetik endüstrisinde her yıl yaklaşık 5.500 ton mikroplastik kullanılıyor.Makalenin kıdemli yazarı, Cambridge Üniversitesi Yusuf Hamid Kimya Bölümü'nden Profesör Silvia Vignolini, ürünün kozmetik endüstrisinde devrim yaratabileceğine inandıklarını söyledi.
Gönderim zamanı: 22 Kasım 2022